Pierwszymi Europejczykami na australijskim lądzie byli Portugalczycy (XVI w.), którzy uznali kontynent za wyjątkowo nieprzyjazny do osiedlenia się na nim. Kolejni zdobywcy – Holendrzy – również nie zainteresowali się w większym stopniu tym kontynentem. Zbadali oni północ i zachód lądu, ograniczając się do nazwania go Nową Holandią. Dopiero Anglicy, a dokładniej James Cook (1768), uznali, że ląd nadaje się do zamieszkania. Cook zbadał przede wszystkim wschodnie wybrzeże, które rzeczywiście jest o wiele bardziej przyjazne dla ludzi. Anglicy nadali lądowi nazwę Nowa Walia i włączyli je w skład Korony. Wydaje się, że Anglicy osiedlając się w Australii, kierowali się chęcią zdobycia rekompensaty za utracenie kolonii amerykańskich. Z tym, że początkowo Australia została uznana za świetne miejsce dla kolonii skazańców. Wystarczająco daleko od reszty cywilizacji, liczne nieprzyjazne miejsca dla człowieka, zaś te przyjazne skupiały administrację i służby porządkowe. Kontynent był miejscem zsyłki dla więźniów przez blisko 40 lat. Budowali oni wzdłuż wybrzeża nowe osady, powoli posuwali się w głąb lądu, wycinając lasy, zakładając farmy i zajmując się hodowlą owiec. Historycy oceniają, że do 1830r. przewieziono do Australii ponad 160 tys więźniów. Po tej dacie rozpoczyna się właściwa kolonizacja.
Początki kolonizacji związane są również z niezwykle krwawym rozprawieniem się z tubylczą ludnością. Współczesne badania udowodniły, że Aborygeni zasiedlili Australię blisko 60 tys lat temu, a którzy dotarli na kontynent z Azji. Do czasu przybycia białego człowieka nie znali żadnego zagrożenia, między sobą zaś nie prowadzili większej liczby konfliktów. W rozwoju zatrzymali się w epoce prehistorycznej. Pierwsi koloniści, czyli głównie skazańcy po odbyciu kary, zepchnęli tubylców w głąb lądu, na o wiele bardziej nieprzyjazne dla nich regiony. Liczne masakry, jak również trudności w przystosowaniu się do nowego trybu życia, spowodowały niemal całkowite wyginięcie Aborygenów. W XIX w. liczba białych mieszkańców Australii zwiększyła się z 300 tys. do blisko miliona. Pod koniec XIX w. odkryto w Australii bogate pokłady złota, co przyciągnęło na kontynent rzesze nowych kolonistów. W roku 1890 ich liczbę oceniono już na 3 mln.
W wyniku dynamicznego rozwoju powstał Związek Australijski (6 stanów), który posiadał własny samorząd i liczne instytucje publiczne, lecz podlegał bezpośrednio Koronie. W odkryciach geograficznych w Australii bardzo duży udział miał Polak, Paweł Edmund Strzelecki. Odkrył najwyższy szczyt kontynentu - Górę Kościuszki. Ważne jest, że odkrył również złoża złota oraz ropy naftowej. Jego imieniem nazwano jedną z większych pustyni australijskich. Australia została w pełni zbadana dopiero w połowie XX w.
